శ్రీకృష్ణ-శకుని
కృష్ణ:- ఆహా... యీ యమునాతీరమెంత ఆహ్లాదకరముగా నున్నది.
చ: కనులకు విందుసేయు కనకాంబురుహంబుల నవ్యతేజమున్
త నువు గగుర్పులొంద వడితాకు ప్రపాత తుషార తెమ్మెరల్
మసున శాంతిగూర్చు మహిమాన్వితమై యలరారు హంసలున్
నెనయగునేది?ఈ యమునయేటి తటంబున కెయ్యదేనియున్.
నా బాల్య రాసక్రీడా విశేషంబులన్నియు మరల నా మనోఫలకమున కదలాడుచున్నవి.ఆముచ్చట లిక తలచుకొనుటకేగాని మరల ఆ ఆనందమును మరలింప నసాధ్యముగదా! అదీ కాలమహిమ. పరిసరములింత ప్రశాంతముగనున్ననూ మేధస్సు నిరంతర వ్యూహాత్మక రచనలతో నిండి వేడెక్కు చున్నది. నేనీ హస్తినకు పాండవరాయబారినై వచ్చితిని. సంధి విఫలమైనది. ఎన్నివిధముల నచ్చజెప్పినూ దుర్యోధనునకు శాంతి రుచించలేదు. కర్ణ శకుని దుశ్సాసనాదు లతనిని హితము విననీయలేదు కడకు రాయబారినైన నన్ను బంధించుటకు సైతము విఫల యత్నము గావించినారు. కృష్ణరాయబారము విఫలమైనదని లోకము భావించుచున్నది. కానిమ్ము యీ పర్యవసానము నే నూహించనిది కాదుగదా! ఊహించినదే. విఫలకార్యమున సైతమూ ననుకూల ఫలితముల బోందుటే వివేకవంతుని లక్షణము. ఒక విధమున జూచిన నా ప్రయత్న మిప్పటికే సత్ఫలితముల రాబట్టినది. యుధిష్ఠిరుడు ధర్మాత్ముడు. దుర్యోధనుడే దుష్ఠుడను ముద్ర వాని వీపున యిప్పటికే ముద్రించివైచితిని. ఆ గుడ్డిరాజు దృతరాష్ట్రుడు కపటి పుత్రపక్షపాతి
యని లొకమున వెళ్ళడియగు నట్లు జేసితిని. ఇక కర్ణుడున్నాడు అతడజేయవిక్రముడు. అతడు కుంతీ పుత్రుడన్న వాస్తవమతనికి తెలియవలసి యున్నది. కుంతీకర్ణులు కలసి తల్లీబిడ్డల బంధముధ్వేగమునకు దారితీసి అతని వలన పాండవులకగు నపకారమును నివారించవలసియున్నది. అతని వీరాటోపములన్నియు కురుక్షేత్రమున వీరస్వర్గమలంకరించుటకే గానీ దుర్యోధనుని గెలిపించుటకేమాత్రముపయోగ పడరాదు. ఆ కార్యము రేపు సూర్యోదయమున నిర్వర్తించెదగాక! ఇప్పుడు శకునితో సమాలోచనము జరుపుట నా ముఖ్య కర్తవ్యము అతని సందర్శనమునకై నా మనస్సు తొందర పడుచున్నది. అతడు నా కత్యంత ప్రియతముడు ధర్మజుడు రాజ సూయమున మాకు కాన్కగా నిచ్చిన ప్రియదర్శినిలో దర్శించిన బలరామసాత్యకులకీ విషయమిప్పటికే విదితము. లోకమునకిది ప్రస్తుతము రహస్యము.అతడిచ్చట నన్ను కలుసు కొందునని మాట యిచ్చి యున్నాడు, గాంధారనరేంద్రుడిచ్చిన మాట తప్పడు. ఇప్పటికిచ్చటికి వచ్చి యుడవలసినదే.. యింకనూరాడే?... అడుగో మాటలోనే వచ్చుచున్నాడు... గాంధారభూపతులకు సాదర ప్రణామములు. రండు.. మీకొరకే నిరీక్షిస్తున్నను.
శకుని:-శ్రీకృష్ణా కపటవేషధారీ.. నమస్కృతులు.
కృష్ణ:- గాంధారరాజా.. శకునీ! నన్నెందుకట్లు సంభోదించుచున్నారో.. మరి నేను కనబరచిన కపటమేమున్నది.. నన్నపార్థము జేసుకొంటిరి.
శకుని:- కృష్ణా! నా కుటిలత నీ కపటము లోకమునకు తెలియక పోవచ్చును కానీ నా విషయము నీకు నీ విషయము నాకు ప్రస్ఫుటమే కదా! ఇంకనూ ముసుగులాటలో గుద్దులాటలెందులకు.. నందనందనా సంధిచెడి యుద్ధమనివార్యమైనది. ఇక మనము రణరంగమున తారసిల్లవలసి యుండగా యీ అనవసర సమావేశమేల అభిలసించితివి.ఇంకనూ మనకీ యెత్తులు పైయెత్తులు అవసరమా? ఇంతకూ నన్నిక్కడకు రమ్మనుటలో నీ ఆంతర్యమేమి? కృష్ణా తెలియజేయుము.
కృష్ణ:- ఐనదేదో అయినది. రాజా శకుని, ఇక నేనూనీవు తలలు బ్రద్దలు కొట్టుకొని యోచించు సమయము గతించినది. మనమిక కురుపాండవ బలాబలప్రదర్శన కురుక్షేత్రమున తిలకించ వలసి యున్నది. శకునీ మనమీ ధరాతలమున యెంతకాలముందుమో మనకే తెలియదు. ఇదే మనము నాలుగు మాటలు మాట్లడుకొనుటకు తుది యవకాశము. ఇప్పుడైనా మన మిరువురము కలసి అరమరికలులేక మనసువిప్పి మాట్లడుకొనలేమా?
శకుని:- కృష్ణా.. నిక్కము బల్కితివి. ఈ రాజకీయ కుల్లూకుతంత్రములతో మునిగితేలి విసిగి వేసారినమాట వాస్తవము. త్రికరణశుద్దిలేని ప్రవర్తనతో గుండెబరువెక్కి యుండుటయూ నిజము. ఇకేమి కావలయును. కావలసిన దంతయూ అయిపోయినది. ఇకనేను నిజముజెప్పిననూ కల్లలాడిననూ కాదనువారునూ లేరు, కాదగు కార్యమూలేదు. నిజమే చెప్పెదను. అదియూ మనసువిప్పి మాటాడెదను. కొంత గుండెబరువైనను తగ్గును.
కృష్ణ :- మంచిది మనము మనసువిప్పి మాత్లాడుకొనెదము. సరి.. గాంధారరాజా.. దుర్యోధనుడు నీ మేనల్లుడు. మేనమామయన మేనుకుమేనైన వాడని లోక నానుడి నిజమునకు నీవాతని మేలు కోరవలెను. కానీ సంధి ప్రస్తావానను పట్టుబట్టి చెడగొట్టి, అతనిని యుద్ధోన్మాదిని చేసి మృత్యువుదరి చేరుస్తున్నావు.. కాదంటావా?
శకుని:- కృష్ణా..నీవు సమాన్యుడవు కావు. నీవునా హృదయగత విషయమునిట్టే పసిగట్ట గలిగితివి. ఇక దాపరికమెందులకు.. వినుము. ఈ కురువంశీయులు పరమ దూర్తులు, కఠినపాషాణ హృదయులు. వీరి దౌర్జన్యమున కంతేలేదు. కానీ వీరు శక్తిమంతులు. అందుకే వీరు ఆడినది ఆటగా పాడినది పాటగా చెల్లుబాటైపోతున్నది. కాలమెప్పుడూ బవంతులవైపే మొగ్గుచూపుతుంది. ఔను..అందుకే వీరి మాటే వేదము. వీరు చేసినదే న్యాయము. దానికందరూ తలలూప వలసినదే. ఎదురుపల్కు సాహస మెవ్వరు చేయగలరు?
కృష్ణ:-శకునీ.. ఎందులకట్లనుచున్నవు, వారు నీకు చేసిన అన్యాయ మేమున్నది.
శకుని:- అన్యాయము అక్రమము.. వరుసగా వారు చేసినదంతయు అన్యాయము అక్రమము దౌర్జన్యమే. ప్రేమావాత్సల్యములను పదములే తెలియని కఠినుడు వీరి పితామహుడు భీష్ముడు. అతడు అంధదృతరాష్త్రునకు నా సహోదరినిమ్మని అడుగుటకు వచ్చెను. నా సహోదరి గాంధారి జగదేక సుందరి సుగుణాలరాశి. ఒక పుట్టుగ్రుడ్డికి ఆమె నిచ్చుటకు నాకు ససేమిరా ఇష్టము లేదు. కానీ ఆ బశాలి, నిరంకుశుడు నైన భీష్మునికి తలయొగ్గి మా తండ్రి సుబలమహారాజు నా నోరు నొక్కివైచెను.
కృష్ణ:-అట్లనెదవేల శకునిరాజా! నీ సహొదరి ఇష్టపడి దృతరాష్ట్రుని పరిణయమాడెనట గదా! ఇది లోకవిదితమైన విషయముగదా! మరిమీరేమో..
శకుని:- గాంధారి మహావిఙ్ఞురాలు.. ఆమె మనసులోనిమాట నేనెరుగను గానీ.. నా కర్థమైనది మాత్రమొక్కటే. నా సహోదరి మమ్ము మా రాజ్యమును కాపాడగోరి.. ఆ భీష్ముని ప్రతాపాగ్నికి సమిధలము కాకూడదని మదినెంచి అలా వెల్లడించినదని నా సందేహము. మా కొరకామె త్యాగముచేసినదని నా నమ్మిక. కాకున్న ఆయమకేమి తక్కువని జాత్యంధుని కోరి వివాహ మాడును.
కృష్ణ:- యోచించిన నీ నమ్మికా.. సక్రమమైనదనే అనిపిస్తున్నది.. ఔరా పురుషాధిక్యతకు అహంకారమునకు మహిళామతల్లు లిట్లెందరు బలై యుందురో గదా!
శకుని:- కదా! యని దందేహము వెలిబుచ్చనేల.. కాశీరాజనందన అంబజీవితము నీ భీష్ముడు రెంటికీచెడ్డ రేవడి గావింపలేదా! ఆమె యెదురుతిరిగి న్యాయమడిగి సర్వనాశనమైనది. ఇది లోకమునకు తెలియదా?
కృష్ణ:- నిజమే. ఆఖరకు భీష్మునిగురుడు పరుశు రాముడు కూడా ఆమెకు ఇసుంతైనా న్యాయము చేయలేకపోయెను.
శకుని:- అదీ.. అదీ వీరి పౌరుషము. అబలల లబలబలాడించిననూ ప్రశ్నించు వారే లేరైరి.
కృష్ణ:-అది సరే గాంధారభూపా..భీష్మునిపై కోపము మేనల్లుల్లపై జూపుదువా ఇదేమి న్యాయం.
శకుని:-ఆ వస్త్రములోనివే యీ పోగులు. దుర్యోధనుడు తండ్రి తాతలను మించిన క్రూరుడు. కృతఘ్నుడు. నాతండ్రినీ సోదరులను పొట్టన బెట్టుకొన్న భూతము.
కృష్ణ:-నే నొకమారు సూచాయనగ వింటిని. కాని దుర్యోధనునితో నీ మైత్రిని చూచి ఆదేమాత్రము నమ్మనైతిని.
శకుని:-ఔను లోకము నా పగ మరచిపోయితి నన్నతగా నేను వానితో కలసిపోయితిని. సమయమునకై వేచియుండి వాని వ్రేలితోవాని కన్నేపొడవనెంచితిని. వాని సర్వనాశనము కనులారజూడనెంచితిని.
కృష్ణ:- ఔరా... ఒక దుఃఖసాగరమే నీ హృదయమున సుడులు దిరుగు చున్నట్లున్నది. శకునిరాజా.. నాకు నీ యెడల అత్యంతసానుభూతి యున్నది. మీ చరిత్ర తెలికొనవలయునని కుతూహలముగానున్నది. వివరించండి.
శకుని:-కృష్ణా విను.ధర్మాధర్మముల నీవైనా నిర్ణయించు. మా సహోదరి గాంధారికి జాతకరీత్యా వైధవ్యప్రాప్తి గలదని తెలిసీ దాని పరిహారార్థమై ఆమెకు తొలుత నొక మేకపోతుతో వివాహము జరిపించి, దానిని వధించి తదనంతరము నిశ్చయమైన వివాహమును జరిపించమని జ్యోతిషులు సలహా నొసంగిరి. మేమట్లే చేసితిమి. అది తప్పా కృష్ణా! అది కేవలము పండితుల సలహా మేరకు శుభమునాసించిచేసిన ఒక దోషనివారక చర్య, అంతియేగదా! కానీ ఆ దుష్టదుర్యోధనునకది ఘోరతప్పిదముగా తోచినది మేమువానిని విధవపుత్రునిగా మార్చితిమట.మచ్చలేని వాని వంశమునకు మచ్చ దెచ్చితిమట. పిల్లకాకి వానికేమితెలియును, వాని వంశచరిత్ర.. వీని ప్రపితామహుడు శంతనుడు మత్స్యగంధిని పరిణయమాడునాడు మంట గలియలేదా! వీరి వంశచరిత్ర. వీని తండ్రి దృతరాష్ట్రుడు విధవయైన అంబికకు వ్యాసుని ద్వారా కాదా జన్మించినది. అప్పుడేమైనది వీరి ఆభిజాత్యము. అంతెందులకు వీరి పూర్వీకుడైన భరతమహారాజు భరద్వాజుడను బ్రాహ్మణ బాలుని దత్తత గైకొన్న తర్వాత అతనికి పుట్టిన సంతతి కాదా యీ కురువంశము. ఐననూ వీరొకరుచెప్పు మంచిమాటలేనాడైనా వినిరా? వినరుగదా! మేము నీ తండ్రి క్షేమమునకే ఆ మేషవివాహతంతు జరిపించితి మని యెంత నచ్చజెప్పినను వాడు వినలేదు సరిగదా! మరింత అగ్రహోదగ్రుడైనాడు.
కృష్ణ:- ఏదో కుర్రతనము. మొండివాదన, క్షమించి మిన్నకుండిన సరిపోయెడిదిగదా! కాలక్రమమున వాని కోపముపశమించి పోయి యుండెడిది గదా!
శకుని:- మేమునూ అట్లే యనుకోని యేమరితిమి. ఖలుని యలుక అంతటితో అంతరించదని తెలియకపోతిమి. వాడు గాంధారరాజ్యముపై శతసోదర మేతుడై దాడిసలిపి మా నూర్గురు సహోదరులతోసహా వృద్దుడైన మా తండ్రిని భూకారాగృహమున బంధించి అన్నపానీయములీయక మలమల మాడ్చెను. దినమున కొక మనిషికి ఒక మెతుకుచొప్పున అన్నమిడి మమ్మేడిపించెను.గాంధారేయకనిష్ఠుడనగు నన్ను మా
కృష్ణ :- కటకటా.. ఎంత విపత్కరపరిస్థితి నెదురుకొంటిరి. వినుచున్న నాకే ఒడలు కంపిచుచున్నవి...
శకుని;- కృష్ణా.. నన్ను మాట్లాదనిమ్ము, అడ్డుతగులకు-
కృష్ణ:- సరి.. మీరిక చెప్పవచ్చును.
శకుని:- నాడు నాతండ్రి నాతో నుడివిన పలుకులేమో తెలుసా? చెప్పెదవినుము. కుమారాశకుని నీవు గాంధాంరేయకనిష్టుడవు. రాజ్యకాంక్ష ఇసుమంతైనా లేనివాడవు కనుకనే నిన్ను బ్రతికించుకొంటిమి. మనల నింత చిత్రహింసలకు గురిచేసిన ఈ కౌరవులను వదలకు. పగ తీరునంతవరకు విశ్రమింపకు. ఏపరిస్థితులలోనూ నీవు మరణించుటకు వీలులేదు. నేటినుండి నా మాంసమాహారముగా గొని జీవించు. ఆ కౌరవుల బంధు పుత్ర మిత్ర సమేతముగా సర్వనాశనమయ్యే వరకు వదలకు.. వదలకు.. అంటూ తుదిశ్వాస విడిచెను.నేనాదినమునుండి నాకిచ్చిన మెతుకును కాలరాసి మనసు రాయి చేసుకొని పిత్రుశవమన్న మాట హృదయమునుండి తుడిచివైచి
ఉ: జీవము మేననిల్ప గతజీవుని తండ్రినిచీల్చి మాంసమున్
సేవన జేయుచో హృదయసీమన రేగిన మంటలారునే
రావణకాష్ఠమై రగిలి రాగల యుద్ధమునందు కాల్పదే
కావరమెక్కి నిక్కు పలుగాకుల కౌరవ జాతి తుచ్ఛులన్.
వాడికి పోగాలము దాపురించి గాబోలు నా దీనావస్థకు కల్లబొల్లి మాటలకు యేడ్పులకు జాలిజూపి నను విడిపించి వెంట తిరుగ నిచ్చెను. నేనును వాని హితము గోరు వానివలె నటించుచు బలశాలురైన పాండవుల మీద పగ నూరిపోయుచు లాఘవముగా నా గాంధారమును నేను కాన్కగా మరల బొందితిని. కృష్ణా! ధర్మజుని ద్యూతమునకు పిలిపించి నా మాయాజాలమున ఇరికించి ఓడించి పగచల్లారకుండా అగ్నికి ఆజ్యము పోసిన యీ అడ్డసారెలను..
ఉ: పాచికలందుమే తగదు ప్రాణముగల్గిన తండ్రిశల్యముల్
చూచినచూపు మాత్రమున సూద మొకింతయు లేక పొర్లుచున్
గాచిన పందెముల్ గెలిచి కౌరవులుబ్బగ పాండుపుత్రులన్
దోచి పగన్ రగిల్చి నని దూకగజేసి నశింప జేసెదన్.
అని అనుకొన్నదనుకొన్నట్లు కార్యము నెరపితిని. కృష్ణా! ఇక నీ రాయబారమున బమ్మినితిమ్మి తిమ్మినిబమ్మీ జేసి కౌరవపాండవుల మైత్రి ఘటింపజేతువేమో నని కొంత వంత జేందితిని. కానీ అందుననూ నా మాయోపాయమే నెగ్గినది. సంధి చెడినది. కౌరవులకిక యమపురి దర్శనము శీఘ్రమేకానున్నది. అహహహాహ...(వికటాట్టహాసము)
కృష్ణ:-గాంధారరాజా! అసాద్యుడవయ్యా.. మహాబడబానలము నుదరమున భరించి ఇంత ప్రశాంతతనెట్లభినయించుచున్నా వయ్యా.. ఆహా! ఇది అనితరసాద్యముగదా!
శకుని :- నిజమే. ఆ దూర్తదుర్యోధనుడు, ప్రేమతో దౌహిత్రా రమ్మని ఊరువులమీద నెక్కించుకొని ముద్దాడి కాన్కల ని చ్చి ఆనందించిన తాతనూ, అల్లుడారమ్మని భుజముపై నెక్కించుకొని త్రిప్పిన మామలనూ మలమల మాడ్చి చంపిన వాడు , కురుక్షేత్రరణరంగమున భీమగదాదండ తాడనమున తొడలు నుజ్జునుజ్జయి గిజగిజ తన్నుకొని చావవలె. దివిజాధిపలోకనివాసుండగు నా తండ్రిఆత్మ శాంతించవలెనన్న యీ మాత్రపు అభినయము, నిరీక్షణ అవసరము కావా కృష్ణా!
కృష్ణ:- అవశ్యము, అవశ్యము నీ కోరిక నేరవేరి తీరును. గాంధారభూపా మనసువిప్పి ఇన్ని రహస్యములను బాహాటముగా అరమరికలు లేక వివరించిన నీకు నా మనోగతమును సహితము తేటతెల్లముజేయుట నా విధి యనుకొందును. వినుము. నేను ధర్మపక్షపాతిని. క్షీణించిన ధర్మమునుద్దరించుటే నా కర్తవ్యము. గాంధారభూపతీ..
చం: ఎరుగవు నీవు నన్ను పగ నెవ్వరి యందును లేదు నాకు నీ
ధరణిన గల్గు నేలికలు ధర్మము వీడి చరించుచు, నిర్మలాత్ములన్
పరిపరి రీతులౌ వ్యధలపాలొనరింతురు నట్టి వారికిన్
తిరుగదిలేని శిక్షలిడి త్రెల్లగ జేసెద యుద్ధవహ్నిలోన్ .
శకుని:- కృష్ణ! నీకు పగ ఎవ్వరి పైనను లేకున్నను నాకు. ఆ గుడ్డిరాజు కొడుకులపై విపరీతమైన పగ , ద్వేష మున్నను మనిద్దరి ఉద్దేశ్యమూ
కృష్ణ:- శకునీ! నేనీ భూమండలము శాంతిసౌఖ్యములతో కళకళ లాడు చుండ నెంచితిని. అందులకు దూర్తరాజన్యలోకమునకు అనేక అవకాశముల నిచ్చి వారికైవారు దారికివచ్చు మార్గముల సూచించితిని గానీ లొంగిరాని దుష్ఠులనిక దండించక తప్పదు.అదీనా నియమము. నీవు గమనించితివో లేదో శిశుపాలుని అడుగడుగునా క్షమించి వదలివైచితిని. కడకతని నూరు తప్పులూ సహించితిని. గానీ దారికిరాడయ్యెను. అందులకే అతనిని గత్యంతరము లేక వధించితిని. కంసునికీ సుదీర్ఘావకాశము లిచ్చితిని. కానీ అతడు యిచ్చిన ప్రతి అవకాశమునూ దుర్వినియోగపరచి కడకు నాచే జచ్చెను. అట్లే యీ దుర్యోధనునకూ, నా ఓపినంత చెప్పిచూచితిని. పెడచెవిని బెట్టెను. రణరంగమున బంధు పుత్ర మిత్ర సహితముగా చచ్చుటకు సంసిద్ధుడాయెను. శకునీ యిందు నేను నిమిత్తమాత్రుడను. ఎవరికై వారు వారి వినాశనము వైపునకు అమితోత్సాహముగా పరుగిడు తున్నారు. పరుగిడనిండు. రాబోవు యీ కురుక్షేత్ర సంగ్రామమున కేవల కౌరవనాశనమునకు నీ వెదురు చూచుచున్నావు. కానీ కౌరవ పాండవ పక్షమన్న బేధములేక దారికిరాని సమస్తరాజలోకమునకూ ఇది బలిపీఠముగా భాసిల్లవలెనని నే నెదురుచూచుచున్నాను. యీ రణహోమమున దగ్ధ మగుటకు పద్దెనిమిదక్షౌహిణుల సైన్యరూప సమిధలు సిద్ధమైయున్నవి. స్వపర బేధమేమియు లేక అంతయు బూడిదకాక మానదు. రాబోవు కాలము నిష్కళంకమై నిర్మలమై సజ్జనజన యుతమై ధర్మరాజను పేరుగడించిన యుధిష్ఠిరుని పాలన క్రిందికి రాగలదు. అది... అదీ నా ఆకాంక్ష. నేనే కాలుడను నేనే యీ విశ్వావిశ్వాంత రాళము లంతటనూ వ్యాపించియున్న "భూమా” ను . నేనే హరిని. నారాయణుడను నేనే . ప్రకృతి నా అధీనము. రాబోవు మహాసంగ్రామమున సమీకరణల రూపమున నా శక్తి నంతయు వినియోగించి సర్వవినాశకర పథకమును నేనే రచించు చున్నాను.
శకుని:- కృష్ణా! నీవు అవతారపురుషుడవన్న సత్యము నా కొకింత మున్నే అర్థమైనది. అది కురుసభామద్యమున నిన్ను మాయోపాయముచే బంధించ యత్నించి విఫలమైన క్షణమున మరింత దృఢమైనది. నన్ను క్షమింపుము. చేసిన పాపపుణ్యముల నేవో చేసివైచితిని. ఇక దైవమగు నీవు నాకు విధించు శిక్షల నీ కర్మభూమియందనుభవించుటకు సంసిద్దముగనున్నాను. రణరంగమున జయాపజయము ల కన్నా జనక్షయమే ప్రాధాన్యత సంతరించుకోనున్నదను విషయమిప్పుడే నీ మాటల వలన విషదమైనది. కానిమ్ము యీ కురుక్షేత్ర మహారణరంగమున నేనునూ వీరమరణ మందినను విచారములేదు. కృష్ణా! ఇక నాకు సెలవు... వెళ్ళివచ్చెద.
కృష్ణ:- గాంధారరాజా! మనిద్దరి ఆలోచనా వేరువేరైననూ ధ్యేయ మొక్కటి యేయని విషదమైనది. కానిమ్ము. ఇక మన పునఃసమాగమము ధర్మక్షేత్ర మైన కురుక్షేత్రముననే.
శకుని:- అట్లే కానిమ్ము కృష్ణా! అంతాదైవేచ్ఛ. వందనములు.
(నమస్కరించి వెళ్ళును -తెరపడును)
(సమాప్తము)
No comments:
Post a Comment