నాకు చదువు రాదు
(పాత్ర: ఓ 50 సంవత్సరాల పేద పెద్దమనిషి )
అమ్మా! శారదా... (బోరున యేడ్చును). తల్లీ యీ గుడ్ది తండ్రిని విడిచి వెళ్ళిపోయవా తల్లీ.. భగవంతుడా వున్న ఒక్క బిడ్డనూ తీసుకబోయి నన్ను ఏకాకిని జేసినావా? నా బిడ్డ ఉరి పోసికోవడానికి నేనే.. నేనే కారణం. ఈ చేతగాని దద్దమ్మ కడుపున పుట్టినందుకు నీకీగతి పట్టిందా తల్లీ..
పిల్లాపాపల తో అత్తారింట కళకళ లాడుతూ వుండాల్సిన నా బితపని జరిగుండేదే కాదు. దేవుడా.. నాబ్రతుకెందుకింత బండల పాలుజేశావ్.. నాకర్మిలా కాలి పోయింది. పోనీ, వాళ్ళైనా యింత దయజూపించి,నాముఖానఉమ్మేసి కోడల్ని మనిషిగా చూడొచ్చుగదా? ఎందుకు చూస్తారూ.. వాళ్ళు ధన పిశాచులు. ఆడున్న మూన్నాళ్ళు నాబిడ్డను కాల్చుకతిన్నారు. ఇక లాభం లేదు యీ దౌర్భాగ్యుని చేతిలో చిల్లిగవ్వకూడా లేదు, దానికితోడు కళ్ళుకూడా పోగొట్టు కొన్నాడు. వీడివల్ల మనకేలాభమూలేదు. అంతేగాదు వీడు మనల్నేమీ చెయ్యలేడనుకొని నాబిడ్డను యింటినుండిగెంటేశారు. మనుషులమాదిరి గనపడే దయ్యాలువాళ్ళు. చేసేదిలేక నాబిడ్డ యీ గుడ్డి వాని పంచన చేరింది. తినో తినకనోదానిమానన అది బ్రతుకుతూంది. కానీ యీ లోకం దాన్ని వదల్లేదు. మొగుణ్ని వదిలేసిందనీ, యింకా యేమేమో నిందలు మోపింది.యీ లోకంలో యిక బతకలేక ఆఖరికి ఉరిపోసుకొంది. నేనూ బాగానే బతకాలనుకొన్నాను. నాతోటివాళ్ళందరికంటే దర్జాగా బతకాలనుకొన్నాను. కానీ నా తెలివితక్కువతనం నా సోమరితనం నన్ను చీకటిలోనికి తోసేసినాయి . మానాన్న నాకు కోటికిపైన్నే ఆస్తి అప్పజెప్పి పోయినాడు.కాని ఏంలాభం? చదువూ సంధ్య లేనివానిచేతిలో లక్ష్మి నిలవదని పాపం ఆయనకు తెలీదు. తెలిసివుంటే చిన్నతనంలోనే నన్ను మందలించి కొట్టి తిట్టైనా బడికి పంపి చదివించివుండేవాడు. నన్ను ప్రయోజకుణ్ని చేసుండేవాడు. నాకు బాగా జ్ఞాపకముంది. ఆ రోజు బడి పంతులు నన్ను మందలించినాడు. నాలుగు రోజుల్నుండి బడికిరాకుండా యెక్కడకూరేగావురా అని కోపగించుకున్నారు.
నాలుగు తగిలించారుకూడ. నేను మానాయనకు లేనిపోనేటివి కల్పించి అయ్యవారిమీద తంటాలుచెప్పినా. మానాయన అయ్యవారిని పిలిచి తిట్టినతిట్టు తిట్టకుండా తిట్టి పంపించాడు. వెధవబడి వెధవయ్యవార్లు మానేయ్యర బడి అన్నాడు. అప్పుడు నాకు చాల సంతోషమేసింది. మానాన్న చాలామంచోడనిపించింది. బడిమానేసి బలాదూర్‍గా తిరిగాను. సినిమాలన్నీ చూసి డైలాగులు చెప్పి కాలర్‍యెగేసి గొప్పనుకున్నాను. చదువురాకుండనే గడ్డాలు మీసాలూ వచ్చేసినాయి. పెద్దవాణ్ణయిపోయాను. మావ్యాపారం మూడుపూలు ఆరుకాయలుగా వుందప్పట్లో. ఆదశలో మానాయన కన్నుమూసినాడు. పగ్గాలు నాచేతి కొచ్చినాయి. ఆనాటినుంచే నాదశ వెనక్కు మళ్ళింది. భాగస్తులకు బాగా అర్థమైపోయింది, నేను చదువురాని దద్దమ్మనని. వాళ్ళిష్టమొచ్చినట్లు లెఖ్ఖలు వ్రాసుకొన్నారు. ఇకనేముంది నాకు విషయం తెలిసేలోగానే దివాలా తీయించారు. అందరూ నన్నేతప్పుబట్టారు. నాకాశాస్తి జరగవలసిందేనన్నారు. టవున్ వదిలి మాపల్లె చేరుకున్నాను. అమ్మాయికి వయసొచ్చింది, పెండ్లిజేయా లనుకొన్నాను. నానా యాతనలుబడి పెండ్లయిందనిపించాను. కట్నం లో కాస్తా తక్కువచ్చింది. తర్వాత సర్డుబాటుచేస్తాని నచ్చజెప్పాను. అమ్మో వాళ్ళు పరమకిరాతకులు. కట్నంకోసం బిడ్డను పీడించడం మొదలుపెట్టారు. ఒకసంవత్సరంలో పల్లెలోవున్న రెండెకరాలూ అమ్మి వాళ్ల కిస్తానన్నాను. కానీ నేనేంజేయను కట్టుకొన్నదానికి క్యాన్సరన్నారు. అమ్మిన రెండెకరాల డబ్బు ఆజబ్బు తినేసింది. డబ్బుతోపాటి ఆజబ్బు నా పార్వతినీ మింగేసింది. డాక్టర్లు తమదేమీ తప్పులేదన్నారు. జబ్బు యింతగా ముదిరేవరకూ యెందుకు పట్టించు కోలేదని దండించారు. గుండెలు పగిలేటట్లు యేడ్చాను. ఏనాడేగాని నోరు తెరచి నా కిదికావాలని అడిగియెరుగని ఇల్లాలు. తను కడుపునొప్పితో గిజగిజ
లాడిపోతూకూడా ఒకరితో చెప్పుకొనియెరుగదు. డాక్టర్లు చెప్పింది తప్పు కాదు. వాళ్ళన్నదాంట్లో ఒక అక్షరంకూడా అబద్దంలేదు. వంటసోడా దాని నోటగొట్టి కడుపునొప్పేం
జేస్తుంది, పోతుంది లెమ్మని దాన్ని చేజేతులార నేనే చంపుకున్నాను. నేను పాపిని మహాపాపిని.. హుఁ.. నా పాపం పండింది. కాకపోతే నేనెందుకు ఆ నాటు నారయ్య మాట వింటాను, వానిచేత నా రెండుకళ్ళూ సుక్లాలు తీయించుకొని వాని చేతగాని తనానికి
కళ్ళుసుక్లాలు తీయించుకొని వాని చేతగాని తనానికి కళ్ళు పోగొట్టు కొంటాను. ఒరే ముందు ఒకకన్ను పొర తీయరా అదిబాగైతేరెండోదిఇంగో సారి చేయించుకుంటానంటే విన్నడా? ఎందుకయ్యా రెండుసార్లు జేస్తే ఖర్చులెక్కువైతాయ్. పైగా రెండుసార్లు పత్యముండాల అనివాడంటే నమ్మి అన్యాయంగా రెండుకళ్ళూ పోగొట్టుకున్నా. వాడునా రెండుకళ్ళూ చేతగాని వైద్యంతో పొడిచేసినాడు. నా ఖర్మ వాడినని యేంలాభం. చదువురాని మొద్దుని. తెలివి తక్కువ వెధవని. అక్షరాలురాని బుద్ధిహీనుణ్ని. చదువు లేకపోవడంతో చేతగానివాడినై ఆస్తి పరులపాలు చేసినా. బుద్ధిలేనివాడినై నా ప్రాణానికి ప్రాణమైన భార్యను మట్టిపాలుజేసినా. తెలివితక్కువతనంతో రెండుకళ్ళూ పోగట్టుకున్నా. అమాయకు
రాలైన ఒక్కగానొక్కబిడ్డ నా దరిద్రానికి బలైపోయింది. ఎందుకూ యెవరికీ పనికిరాని యీ గుడ్డిబ్రతుకు భూమికేభారం. (ఏడ్చును). గురుదేవా! మునిరత్నంసారూ! నీ వానాడు కొట్టిన ఆ బెత్తందెబ్బకే మేలుకొనివుంటే యీనాడు జీవితంలో యిన్ని దెబ్బలు తినేవాణ్ని
కాదుగదా.. తండ్రీ నీ కోట్లులక్షల ఆస్తి నన్ను ఉద్దరిస్తుందనుకొన్నావేగాని అక్షరంరానివాని చేతిలోని లక్షలు యెందుకూ దరుంగావని తెలుసుకోలేక పోయావు. ఓ అన్నలారా! తమ్ముల్లారా! మీరందరూ చూడండి. చదువురానివాని జీవితం ఎట్లా కుక్కలుచింపిన విస్తరైపోయిందో చూస్తున్నారు గదా! ఆలోచించండి. మీరూ మీపిల్లలూ జాగ్రత్తపడండి. నామాదిరి యెవరూ జీవితాన్ని నాశనం చేసుకోకండి. ఈ జీవితంయికచాలు. నాన్నా..
వస్తున్నా.. పార్వతీ నీదగ్గరికేవస్తున్నా. ఆఁ అదిగో నాబిడ్డ నాకు బాగాకనిపిస్తున్నది.
నన్ను రమ్మని పిలుస్తున్నది. వస్తున్నానమ్మ వచ్చేస్తున్నా, పార్వతీ, అమ్మాశారదా!
మీరంతా అక్కడుంటే ఇక్కడ నాకేంపని . ఇదిగో వచ్చేస్తున్నా యిప్పుడేవచ్చేస్తున్నా.
(క్రింద పడిపోవును.)
సమాప్తం
( కడప, అక్షరాస్యతా కార్యక్రమంలో గౌర్నమెంట్ కాలేజి ప్రింపాల్ శ్రీ కాంబోజి సుబ్బారావుగారి కోసం వ్రాసి యిచ్చినది )
* Naaku Chaduvu Raadu
No comments:
Post a Comment